چندروز پیش من و چندتن از بچه ها شروع به نگاهی به اسطوره های تاریخی و ادبی مان کردیم دیدیم واقعاً در هیچ بخشی ما کمبود نداریم حتی ما قسمت عظیمی از ادبیات وتاریخ جهان را رقم زده ایم آنچنان که اگر غربی ها دارای اسطور? عشقی و تخیلی رومئو و ژولیت هستند، دارای اسطوره های واقعی عاشقانه یعنی خسرو و شیرین وفرهاد هستیم که به مراتب زیباتر از رمان رومئو و ژولیت می باشد اگر غربی ها شخصیت افسانه ای با قدرت افسانه ای به نام هرکول را دارند ما رستم و اسفندیارها و سهراب ها را داریم اگر آنها به اسکندر خود می نازند که از نظر ما ایرانی ها او یک فاسد بوده ما کوروش کبیر را داریم که اولین منشور حقوق بشر را نوشته وجلوتر از هر ارگان یا نفری احترام به حقوق بشریت را رقم زده آنها دارای هر چیزی که باشند ما بهتر از آن را داریم حال این پرسش پیش می آید که چرا ما آنقدر عرب زده هستیم. فرهنگ وتاریخ خود را برگرفته از اعراب ملخ خورو جاهلی می دانیم مگر آنها 2500 سال پیش فرهنگ یا تاریخ یا سجایای اخلاقی مثل ما داشته اند که ما این طور عرب زده ایم به جای آنکه صبح تا شب فیلم ها و سریال هایی با خرج هایی میلیاردی در توصیف شخصیت های عربی بسازیم بهتر نیست یک فیلم هم که شده محض رضای خدا درمورد تاریخ باستان ایران بسازیم تا به کی ما باید از فرهنگ وحشی عرب ها پیروی کنیم.